Saturday 14 January 2012

aku dah mati

Kucing tu bukan kucing aku pon…dua tiga minggu dia hang around sekitar laman rumah aku…bila aku nak dekat ngan dia…dia koyok…lari…pastu menyinga...defensive…act all tough….…kecoh! Haha…so aku pon stop make the effort untuk dekat ngan kucing tu…bak kata orang…”aih…orang dah tak sudi…buat ape kita nak tunggu lagi…”
tapi, takdelah aku halau kucing tu atau jerkah jerkah kucing tu.
It went on for a week or so…till…kucing tu dah start tak lari bila aku lalu sebelah dia…kalau tak, pantang nampak kelibat aku…dia dah bedesup lari dah…
off late, dia dah mellow…mungkin percaya aku takkan overly gomol gomol dia kot…haha…aku offer ikan bilis…dia pon trus makan…takdelah macam dulu…aku letak kat tepi pagar tu…bila aku dah masuk rumah baru kucing tu gi makan…takde menyinga lagi dah…dah start mengiau…
then one fine evening…I came home from work…to this.



Kucing tu dah mati…
laaa…kau all these while sakit ke cing? Aku tak tau kau sakit…LUARAN KAU NAMPAK SIHAT GEMOK je…

and now dah terlambat…kau dah mati.

Jiran aku: “ooohhh…kucing tu ka? Uncle rasa uncle ada nampak kucing tu ada gaduh la kat depan sana…” aku tak tau kau ada gaduh…kau tak cakap…

and now dah terlambat…kau dah mati.

Abang aku: “kot kucing yang tu…aku ada nampak dia cam jalan terencot rencot sikit…” aku tak tau kaki kau sakit…kau tak cakap…

and now dah terlambat…kau dah mati.

Bila kau menyinga nyinga kat aku tu…kau nak bagitau apa ya? Maaf cing, kat sekolah dulu aku belajar bahasa cina bukan bahasa kucing… aku tak tau ape kau nak…kau tak cakap pon…I hear ya, but I don’t listen…

and now dah terlambat…kau dah mati.

Bila kau mengiau ngiau kat aku tu…are you crying out for help…are you telling me you are going away? That you are dying? That you are sinking? Drowning? Kenapa tak cakap?
Yalah…kau dah mengiau ngiau dah…aku je yang tak “mendengar”.
I fail to see that you needed help…

and now dah terlambat…


aku dah mati.