Monday 11 July 2011

ingat sampai mati


Tiga ekor anak kucing ni…memang menghiburkan hati aku…

Baby lah paling manja dengan aku. Pantang aku baring…Baby pasti naik kat dada aku…bangun…pusing pusing pusing…tidur…lima saat…bangun balik…pusing pusing pusing…adjust posisi…tidur balik…sepuluh saat…bangun balik…adjust lagi posisi…eeeeee…annoying…tapi sangat endearing…

Tapi ayah pantang lah…dia tak suka aku bergelumang sangat dengan kucing kucing aku…

Yelah…kucing aku tu bukannya kucing parsi ke ape ke…kucing kampung je…kelakuan pon kelakuan kampung la…

Balik badan semua jadi kaler hitam bau longkang dah berapa banyak kali…

Balik calar sana calar sini pon banyak kali…

So…memang ayah aku pantang la…tengok muka aku ni seinci jer dari muka kucing aku…

Tapi…cara ketiga tiga ni pergi dari aku…

Amat…

Tragik.

Baby is the cutest…semua oren…macam bapak dii si Tua tu.

Baby aku syak kena pukul. One day dia balik, limping…heret hind leg dia…apparently…tulang bontot or both of her hind leg dah patah…

Took her to the vet…nothing much they can do…

Brought her back…nurse her with love…

Then one fine morning…she was just not there anymore…

Macam ayah dia…died away from me and from the house.

Nicky lagi tragik…

Ayah terlanggar dia masa nak reverse kereta…walau ayah tak fancy sangat dengan kucing kucing aku…takdelah dia benci sangat…dia pon genuinely rasa bersalah…

bawa pegi vet…berbalut lah badan dia…jalan pon senget…kesian weh…

bayangkan…aku berdiri betul betul kat depan dia…aku panggil dia…”nicky” dia pon datang…tapi kesian weh…Nicky ingat dia memang jalan ke arah aku…tapi sebenarnya langkah dia tersasar ke kiri lebih…makin jalan makin ke kiri…kesian…senget…aku kenalah ubah posisi aku ke kiri…

tak sampai sebulan…ayah langgar Nicky sekali lagi.

Apparently…menurut cerita ayah…dia nak masuk dalam car porch…then tiga tiga ekor tu tengah lepak kat simen car porch tu….ayah hon…Baby and Boboy lari…ayah ingat Nicky pon lari sekali…tapi…

well…nicky mesti ingat dia pon tengah berlari gak…tapi tak cukup laju…

T_T

Lepas baby mati…nicky mati…boboy pon macam tawar hati nak tinggal ngan aku lagi…

Kejap ada kat rumah kejap takde…

Lama lama langsung takde.

bila aku jalan jalan kat kawasan rumah aku…aku nampak boboy lepak kat rumah jiran aku…aku panggil…dia datang…tapi dia tak nak ikot balik…

dua tiga kali aku gi jenguk dia…lama lama…bila aku panggil…dia tak nak datang langsung pergi kat aku dah…

sedih…

lepas baby,boboy and nicky…aku tak bela kucing lagi dah…serik…

tapi…aku berani bet …aku akan ingat keempat empat kucing yang pernah bertakhta kat rumah aku ni sampai mati.

Tua, Baby, Nicky and Boboy.


baby, nicky, boboy


A few months sebelum kematian Tua…ada sekor kucing betina kaler putih ni datang beranak kat belakang rumah aku.

Aku syak kucing betina tu awek Tua…cos anak anak kucing tu semua kaler oren and putih.

Aku, as usual…super excited…anak kucing kot…cute okay…

Mak aku, as usual…super not-excited…anak kucing kot…taik kot…bising kot…berbau kot…

Aku made a deal ngan mak aku…kasilah ibu kucing tu kat situ buat sementara waktu…anak anak dia pon kecik lagi…kesian…

So, mak aku pon kasi…

Tapi semua tu hanya propaganda semata mata…

Pelan pelan aku namakan anak kucing itu…bagi makan…pelan pelan bawa masuk rumah…

Last last…Mak aku pon tak perasan bila agaknya kucing kucing tu tadi part of the family. Hahahaha…

Mak dia…bila anak anak dia dah ala-ala membesar…terus ciao…ibu tak bertanggungjawab…haha…

Anak anak kucing tu aku bai nama: baby, nicky and boboy.

Bermula era kibas bulu kucing pada sofa tiap tiap hari…

Things you do for your cats…




tua


Kucing pertama aku…nama dia Tua. Bukan sebutan baku…Tu-wa, tapi sebutan KL...Tu-wer. Last last singkatan nya jadi We-wer.

Aku panggil dia Tua sebab masa aku nampak dia kat car porch rumah aku…dia dah tua dah…

Aku bela dia sebab…walau kali pertama aku jumpa dia masa kat car porch rumah aku tu aku simbah dia dengan air the-o-ais…dia masih di situ…datang kembali mengiau…I take that as a sign.

Of course, mak aku bukan seorang member PETA, so…dia tak fancy sangat lah dengan idea aku nak bela Tua...tapi, aku pon bukannya anak yang mendengar kata sangat dulu…haha…so aku bela jer…

Aku suka Tua…dia kucing yang sangat cool…besar..ekor panjang kaler oren…dia suka gila duduk bertafakur kat atas tv rumah aku tu and did not give a fuck pasal tikus. The fact that Tua adalah seekor kucing yang tak rasis terhadap kaum tikus…membuatkan mak aku lagi menyampah kat dia.

Bila Tua tido…aku suka kacau dia…aku suka gigit gigit paw dia…ya…kotor…but I did not give a damn…so pinky and cushion-y…nyum nyum nyum…aku suka picit picit dagu dia…tapi aku tak teragak agak tampar dia kalau dia terbersin kat muka aku.

Aku pernah gunting whiskers dia. Aku tak tau yang kalau kau gunting…that it will not grow back…takde astro masa tu…so, takde channel animal planet untuk belajar semua itu.

So…saki baki Tua dihabiskan dengan tidak machonya…misai sebelah ni panjang melentik…misai sebelah ni pendek kontot. Sorry Tua.

Tua mati sebab infection kat perot dia. Numerous visit to the vet could not seem to cure the open wound. He was also too tired to lick it away.

He dies away from me from the house.

But not in my heart.

I lap you We-wer…wuwuwuwuwuwu….



spenda


kampung kitaorang kat mawai, kota tinggi, johor.

Tipikal rumah kampung, halaman kampung la…rumah pon terpencil ke dalam…jauh dari rumah yang lain…syiok…nak berak kena gali lubang…atau opsyen lain…berak kat parit…yes…manyak syiok…

Tugas ayah aku bila balik adalah menebas atau memesin rumput, lalang etc…

Kitaorang anak anak ni…apa laga…menyibuklah…hehe…

Dulu dulu, kalau balik…selalu berempat je…ayah, mama, abang aku yang tak jaga badan sangat tu and aku. Yang lagi dua orang…tah…selalu tak ikot…

Ada sekali tu…aku ikot ayah ngan abang aku gi tebas rumput…aku tak buat ape lah…aku kecik lagi masa tu…buat buat sibuk je…

Aku mengcangkung tak jauh dari ada satu pokok kepala ni…tak tinggi…rendah je…tengok abang aku gatal tangan main tarik tarik pelepah kelapa tu…tarik tarik tarik…tercabut lah pelepah kelapa tu…dan dan tu…dia menjerit…

“AAHHHHH LIPANNNN BESAAAAARRRRR”

aku yang ada dekat dekat situ pon bangun blur blur…

“haaaa apa? Apa?”

dan dan tu aku nampak lipan tu terhoyong hayang datang menggelupur ke arah aku…

dan…terus…menyelinap masuk ke dalam seluar aku…

PERGHKKKK…

Tidak ada perkataan yang sesuai dalam tata bahasa melayu untuk menggambar perasaan aku ketika itu…

Dan juga… Tidak ada perkataan yang sesuai dalam tata bahasa melayu untuk menggambar rasa gerak geri lipan tersebut tika dia menyelinap ke dalam seluar aku ketika itu…

Ohh Tuhan…

Aku terus terbaring menggelupur…sebab aku baru teringat…aku tak pakai spenda.




gee thanks


Bangon…tengok sink…adoi…bnyknya pinggan…okay...basuhlah…

Tengok dalam sink…adoi…ape kau buat kat situuu…okay…tak jadi basuhlah…

Tunggu abang aku yang tough tu turun…(tough sebab dia kan jaga badan…)

Dia turun…

“Di…tolong buang cicak tu di…dia ada kat dalam sink…nak basuh pinggan ni ha…”

“alaa cicak je…”

“tak nak…geli…tolonglah buang…hidup lagi…kot dah mati…aye tak kisah…”

“yelah yelah…”

.
.
.
.
.
“dah.”

“dah? Tak nampak pon awak buang dia…awak buang dia kat mana?”

“taklah…mana ada buang…dah pindahkan dia kat sink sebelah…”

-__-