Tuesday 5 July 2011

belajar bawa keta

aku rasa aku seorang driver yang bo-leh tahan bagus la...

haruslah bagus...kerana...selain daripada Ah Wong dari Wong Driving School kat kuala pilah tu ajar aku...aku ada lagi seorang guru tak bertauliah ajar aku.

sape?

ayah aku.

"adik kena ingat...naik jer keta ni...99.99% nyawa adik sebenarnya dah dicagarkan...itu sebab kena plan ahead...mana adik nak pergi?...kena bayangkan dalam kepala...ooo adik nak pergi sini sini sini...kena amek jalan mana yang sesuai...jalan tu nanti ada ape...ada selekoh?...ada traffic light?...ada bukit tak?...kena masuk kiri ke? kanan ke?...semua tu penting...baru nanti adik tak panik...eh...masuk kiri...eh kanan eh kiri...bila teragak agak...boleh accident...ha...tu lagi satu...bawa keta...jangan sekali kali teragak agak...be confident...nak masuk? masuk je...kalau dah was was...boleh tak ni...lepas tak ni...aaaa...tak payah...tak payah kuar dulu...bahaya bila dah teragak agak ni..."

dah masuk berapa tahun dah aku drive ni...aku memang berpegang gila kat nasihat ayah ni...

terima kasih ayah.

aku bukan saja terima teori atau syarahan free dari ayah aku...aku juga ada sesi praktikal dengan ayah aku.

masa tengah drive ni...ayah akan tunjukkan the dos and donts masa driving.

"kalau nak potong keta...intai dulu...macam ni..." ayah pon swerve keta ke kanan si-kit... "bila takde keta baru potong."
"ok yah..."
"tapi...jangan intai banyak sangat...macam ni..." ayah pon swerve keta ke kanan gila babi sampai makan jalan sebelah....tiiiiiiiinnnn keta lain hon.
"o o o k yah..."

"bila ikut keta belakang jangan rapat sangat...jangan macam ni..." ayah pon cucuk lah keta depan kitaorg masa tu....dokek nak mampuih...
aku dah cemas "ok yah ok yah ok yah..."
"kena macam ni..." ayah pon slowkan keta kepada distance yang sepatutnya.

bila kena pakai dan bila tak patut pakai high beam pon ayah ajar and nasihat.



cuma ayah lupa nak ajar camne nak isi angin tayar keta.

sampai skang aku agak fail.

prot

aku mudah kena tipu.

aku benci dengan hakikat itu.

abang aku yang suka jaga badan tu...selalu kenakan aku dulu. benci.

"alamak dik...cuba ko tengok seluar ni...alaaa...koyak ke haa?"
"mana mana bak sini tengok..."
"sini..." sambil sorong bahagian bontot dia kat aku...
"ma........" proot proooooototottototttooooottototottooo prot  ".........na?"

"maaaa...didi kentut kat muka adiiiiiiiiiiiiiiiiiiik!!!!!!!!"

dari 120mph ke 140mph

ayah aku bawa kereta memang laju.

laju sangat.

"err...nal...ekau boghonti'an yolah den kek sini'a..."
"eh...napo plak..."
"ekau bawak laju bona...takot den...takpo...dah dokek...den jalan kaki yor..."

yer.

sangat laju. kawan dia pon tak tahan.



isteri dia apatah lagi...

tangan mengenggam erat, bukan tangan ayah aku, tapi handle bar kat sisi bumbung kereta tu.

"bang...awak bawa laju sangat ni bang..." intonasi menekan, intonasi stress.
"laju ke ma? laju ke ma? laju ke ma?" intonasi berjenaka, intonasi gembira...sambil menekan pedal minyak...meningkatkan lagi prestasi wira hijau pucuk pisang 1.8 dia tu...dari 120mph ke 140mph... "macam ni laju tak ma?"
"laaaaaajuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu..."

tak...bukan...aku belum nak kawin lagi.

 Do the one thing you think you cannot do. Fail at it. Try again. Do better the second time. 

a quote i believe is from oprah.


tweeted or retweeted daripada sape sape tah...taulah benda alah twitter ni.






what i wanna say is that...this quote is like a wake up call for me.




to take the plunge...


to do the unthinkable...


to improve myself...


to prove myself and others...


to _____________ (insert any other suitable verb) myself...






like O said: to...Do the one thing you think you cannot do...




AKU BOLEH BUAT!!!






insyaAllah...

DUA JEWW???

Aku tengok skrin macbook aku nih…
aku tenung…
dua jew?
aku renung…
DUA JEW???

Aku klik butang refresh…

Klik lagi…
Dan lagi…
Dan lagi…

Masih tak berubah…masih dua.
*Satu tu aku rasa dia memang sapotif dan mungkin jua memahami.thank you yew.
**Lagi satu tu.ish.kawan se-straw, se-bantal, se-mangkuk, se-peket, se-selimut, se-kelas, se-nakal, se-gila, se-kotak (ahem), se-batang (aHEM)…dan macam macam se lagi…so…memang patutlah…

Ish…tak buleh jadi nih…tak buleh tak buleh...

Haaaa!!!!

Mentol jamban kaler kuning bosinar ateh kopalo den!

“loooooong…”
“ape?”
“ape password email ko?”
“email yang mana?”
“yang mana mana lah…”
“beep beep beep beep”
“okay…thank you long…”
“ko nak buat ape?”
“adalah…hikhikhik…”
“baaaaaaaik ko cakap ko nak buat ape?”
“ala…aku nak ko jadi follower blog aku…aku tak kira…aku nyer baru ***dua jew!”


nota:
* penulis conteng-conteng yang hebak! Tepuk tangan. Clap clap clap.
** teman kembara aku. You know who you are. High five no…eh…nini.
*** sekarang dah LIMA. saya sangat gembira. tengkiuh tengkiuh.