Thursday 15 September 2011

raya hantu raya

raya takde baju raya.

raya takde gambar family raya.

raya ke tak korang ni dulu?

tak.

hahahahaha.

kucing seperti biskut

kejap ada atas meja.

mcm tido.

aku toleh tengok depan.
























aku toleh balik.

aik. dah hilang.






 
hoi...tu plastik baju aku lah!!!

tangkap gambar family

ouh. aku pon tak pernah merasa...ramai ramai satu family...beratur kat kedai gambar cina lepas sembahyang raya and tangkap gambar family.

konsep itu sungguh asing lagi weird.

haha.

but it is amusing and heart-warming for families who do have that tradition and it is still running until now. because when you susun balik gambar gambar tu...you can see...gosh....many years ago, semua muka nampak jelas...camera leh letak dekat...satu dua jer kerusi, line kat belakang pon satu. then, kerusi bertambah, line kat belakang pon bertambah, muka jadi sederhana besar. then, line kat belakang bertambah tambah lagi...sekarang ni line kat depan pon dh ada...muka jadi kecik...camera kena kebelakang sikit...wide angle pon tak muat nak menampung family yang semakin membesar dan membesar.

*hi kak farah - i imgaine you when writing this ^_^*

selalunya...effort nak tangkap gambar family ni datangnya dari aku n akak aku jer. kami jer yang selalu terhegeh hegeh nak tangkap gambar...just so later we can admire ourselves in the picture. hahahahahaha. process pengumpulan ahli ahli keluarga yang lain selalunya akan dijalankan dengan penuh huru hara dan tergesa gesa. kami tidak bergaduh. kami adalah satu unit family yang sangat harmoni. so, kenapa? adalah. haha.

setting nak tangkap gambar pon tangkap muat je. sorry. no pun intended.

background? sofa yang kitaorg duduk tu...ape backgroundnya? haaa..itulah juga background gambar family kami.

and selalunya gambar family ni akan kekurang seorang ahli...sebab kena jadi tukang amek gambar...so selalunya end up gambar family ada dua keping sekeping yang ni takde jadi tukang tangkap gambar, lagi sekeping yang ni ada yang tu pulak takde. hahahaha.

and selalunya juga...gambar tu akan senget benget. tripod? ape tu? camera selalunya kitaorg letak atas buku sapot ngan kotak tisu lah ape lah...kalau gambar tu lurus...memang amazing la. hahaha.

well...senget ke ape ke...gambar gambar ni lah yang aku paling sayang...


ni raya tahun bila tah. baju raya tak pernahnya sedondon!!! haha...tak nampak sangat dalam gambar ni...tapi ayah aku pakai pagoda. hehe...sorry senget. setting dh jadi gila.

yang takde dalam gambar ni abang ayip. cuba teka kenapa?

lisa by default ada...ada dalam perut mak dia tu.

wasatiah

keluarga aku sambut raya...sangat mediacore. ye, kami wasatiah orang-orangnya. hahahaha.

aku rasa, tak pernah...tak pernah sekalipon satu family, decide tahun tu nak baju raya tema kaler ape or corak kaler ape. hahahahaha. akak aku lah dapat buat benda benda decide tema baju raya ni lepas dia kawin dapat anak semua.

family aku...rembat ape yang ada. mak aku selalunya akan pakai baju yang dia jarang-jarang pakai. so bagi dia...kalau jarang pakai, jarang kuar kat kamera, orang pon jarang nampak, , hence...masih barulah! simple kan konsep yang mak aku amalkan. ada lah dua tiga kali raya dia pakai baju kurung yang betui betui baru. either kitaorg curi curi buat kat tukang jahit yang forever slow...atau tu baju dia buat bukannya untuk raya pon tapi sebab dah tersiap time time nak dekat raya. hurm...

aku pon lebih kurang kes mak aku gak. aku rasa...amat jarang aku purposely beli kain and purposely pergi jumpa tukang jahit yang forever slow semata-mata nak buat baju kurung untuk hari raya tahun sekian sekian. (yer, tukang jahit yang sama. walaupon forever slow, mak aku tetap nak hantar baju kat tukang jahit ni sebab dah kamcing...anak anak dia nak buat abju kat tempat lain dia pon tak kasi.) either tiba tiba mak aku dh temapahkan or baju tu sememangnya dah ter-siap time time nak dekat raya. aku selalu gak buat baju kurung. sebab pekerjaan aku menuntut aku memakai baju kurung tiap tiap hari. ok tipu, pekerjaan aku tak menuntut aku memakainya tiap tiap hari...cuma aku ni yang malas nak berthree piece three piece nih.

abang abang aku lagilah. memang serupa tak raya. tahun ni lah rare sikit. abang aku...yang terkenal dengan kedegilan serta tidakmahuan dia memakai baju melayu sebab panas dan rimas...telah memakai baju melayu hampir satu suit lengkap. hampir lengkap sebab takdak samping ngan songkok.

abang aku lagi sorang...sangat minimalist ya tahun ni...pakai pagoda sahaja. ha amekkaww...


ya i know gambar senget...malas nak betulkan...



well...arwah ayah pon lebih kurang sama gak...

pernah sekali sahaja aku tengok arwah ayah aku leng-kap berpakaian baju melayu. masa akak aku kawin. tu pon towards the end, samping tah kemana, songkok tah kemana...butang baju melayu tah kemana...

tapi good thing is...in the end...tengok balik gambar gambar raya...

wow...so colorful! semua kaler ada.

haha

wokeh?

21 Julai 2006
PM





telefon bimbit ayah berbunyi.




angkat.
tengok.
private number.
tekan butang hijau.
letak.
di telinga.
cakap.
dengar.




"helo?"
"hah halo. ayah ko ado tak?"
"pakcik, ayah baru yo moningga' potang tadi puku limo ompek puluh limo."
"wokeh."



letak.
dia letak.






tepinga.


tengok.
private number.
tekan butang merah.
letak.
di tangan.
fikir.
fikir.
fikir.


kenapa?
siapa?





"pakcik, ayah baru yo moningga' potang tadi puku limo ompek puluh limo."
"wokeh."






wokeh?

Tuesday 13 September 2011

amo oh amo

aku gi rumah kawan aku kat perak. kawan aku ni ada nenek. orang perak agaknya...panggil nenek bukan nenek atau wan...tapi amo...

"ni sape ni *noni..."
"ni kawan noni mo...nama dia siti..."
"ooohhh...kawan kamu...sama aja badannya dengan kamu noni...tebal..."

-__-

tebal yer mo...

kot dah gomok tu koba an yorlah gomok amo!!!!!!!

orang tuo kan...haluih bahaso eh...

-__-

rindulah kat amo...nanti mo...siti turun langkap...kita pi bundle sekali noo...




*bukan nama samaran sape-sape.

Nek Su Busu Mutai

sebelum arwah nek su busu mutai meninggal...kitaorg semua gi hospital kuala pilah lawat dia...

masa hidup...arwah nek su busu mutai ni...kocik yor oghang eh...tapi suara! WOW. suara arwah nek su busu mutai...WOW! NYARRRRINNNGGGG...LAAAANNNNTANG.....CLEAR gila...stok kalau ko tido...dia bercakap (bukan bertempik ya mind you...) dia bercakap je...ko leh tejaga dari tido ar...hehe...nek su nek su...

tepi katil arwah nek su busu mutai...

"nek..." salam cium tangan.
"sapo ni..."
"siti nek..."
"siti mano?"
"siti anak cik jenal nek..."
"ooooh...anak jenal...haa yolah......ni jenal eh mano?"
"ayah bolom datang laie nek...potang kang agak eh ayah datang jonguk nenek..."
"haa...yolah...yolah..."
.
.
.
.
duduk jerlah teman kan arwah nek busu mutai kat hospital...arwah pon cam layan layan stim nak tido...aku pon naik ngantok...tiba tiba...arwah paling kat aku...
"ni sapo ni..."
"siti nek..."
"siti mano?"
"siti anak cik jenal nek..."
"ooooh...anak jenal...haa yolah......ni jenal eh mano?"
"ayah bolom datang laie...potang kang agak eh ayah datang jonguk nenek..."
"aaa...yolah yolah...ni kek mano ni ha?"
"hospital nek..."
"oh lah......yo ko..."
"iyor nek..."
"ekau ni sapo lak ni..."
"siti nek..."
"siti mano?"
"siti anak cik jenal nek..."
"ooooh...anak jenal...haa yolah......ni jenal eh mano?"
"ayah takdo nek...potang kang agak eh ayah datang..."

Al-Fatiha
Nek Su Busu Mutai

mayat

abang: mama, mummy tu kenapa dia mayat?
mama: aaa? abang! kenapa kata mummy tu mayat?
abang: bukan...mummy tu...kenapa dia mayat?
mama: mummy tu mayat?
abang: mummy...mummy ni...*tunjuk buku pasal Egypt*...mummy ni kenapa dia mayat?


-__-

mummy tak jadi sedih. haha. phew...mummy ingatkan abang mimpi mummy ni dah jadi mayat!!!

Sunday 11 September 2011

vertically challenged

mom went for her monthly eye check.

sharing my two cents' worth...always ask your mom about her eye sight...or look for signs...like:

"eeeeeeeeeeeeeeeee....tak dapat aku nak cucuk jarum ni der haaaaaaaaaaaaaaaaaa..."
"ape dia tulis ni dik? ni kicap ape sebenarnya ni...pekat ke cair?"
"tak nampak aku der arahan katalog ni...kau lah baca..."

you know...every day things and events...

cos...selaput cataract ni bahaya ok...even after dah buang...boleh datang balik...and not helping either if your mom ada kencing manis....wooooo...the risks tripled!!!

so, help your mom to take care of her eyes...

 the seat is vacant...

sebab kalau mama duduk...dia tak sampai...terpaksa berdiri....keshiaaaaaannnnn mama!!!!!

Thursday 1 September 2011

?_?


"ma...mama nak buat ape dengan duit syiling satu sen nih ma..."

-__-

^_^


hi ayah...
adik rindu ayah...



cucu cucu ayah dah besar...

akal eh pon dah bosa dah...


-__-



atlas vs globe

dulu...dah lama dulu...lama giler dah...



akak den: "yah...tolong belikan kak long atlas yah..."

"ok."

.
.
.
.
.

"nah long."

"mana atlas nya yah?"

"ni..."


"yah...ni globe la yah..."

"oh..."

-__-

itulah kisah eh...macam mano globe ni buleh ado kek ghumah den...tiap kali nampak globe ni...tiap kali tu jugaklah kisah ni kuar...tiap kali tu jugaklah ayah kena bahan...hahahahaha...ayah ayah...

sinaran...

sekarang ni kan ada banyak kopitiam...papa rich la...old town la...perasan tak hailam kopitiam...? if you look at their menu...ada tulis original kuala pilah or something like that...

ha...ni kodai original eh...hahahaha...

yeeerrr...takde satu perkataan hailam pon pada nama kedai originalnya....

 kebersihan itu penting...


 kalau kat kl...pegi kopitiam nak usha awek la...mamat hensem la...kek sini tak dapek yor....otai otai yor sumo eh...


 nyonya ni...sejak aku darjah satu sampai skang...cam tu ha yorlah ghupo eh...tak tuo tak mudo...hahahahaha....nya nya...


 food presentation? watdat? kupi ais yg sodap kek dalam mug anlene yg free yor...

 yor...menimbun ghuti bakar den oder...

 ming ai...mee hailam eh...yang kat hailam kopitiam punya tak sodap...kono gak poie kek tompek asal eh...pinggan pon pinggan bungo kangkung yor...


 ni baru lah boto ghuti bakar...bakar pakai aghang...

 credit to zaifie...cantik gambar ni long...



now we know...kono pakai planta baghu sodap...

maso den kocik...kek sinia lah ayah den bawa den makan...nasi goreng eh pon min piaw dor...sampai skang pon ghaso eh samo yor...

wan enab part iii


“yang kak long ni daghi tadi ni tak habih habih tangkap gambar den ni kenapo?”
~”ni video lah wan…wan…nanti kak long masuk an video ni dalam internet yer wan…”
“uuiiii aiii… masuk’an dalam sughek-kaba yor dah lah...”
~”oooo wan…sughek-kaba buleh lak…hahahaha…wan…ni nak tangkap gambar ngan wan buleh tak wan…”
“eee tak payah lah dor…wan ni baju dalam suar dalam mo tak pakai ha…taknaklah…”
~”ala…takpo dor wan…buleh lah wan…”
“kiut kor den ni nak begamba gamba mo den ni…”
“yor wan…wan ni kiut…”
“ekau tangkap lah gamba wan ni sambil isap ghokok ha…”
~”sambil isap ghokok wan? Buleh yor…”
“uiii aiii ekau ni…den memain yor la…”

wan enab part ii


“lamo eh lah tak jumpo ha…”
“yolah wan...sihat wan?”
“camni yorlah ti…mato ni dah tak beghapo nampak dah ha…kaki nip on dah tak kuek dah nak bodighi…tu yang wan dah tak tughun kek dapur tu laie ha…”
“bilo agak eh last jumpo wan?”
“wan ghaso maso ayah ekau sakit lah ti oiiii…maso tu wan kuek laie…wan poie ghumah ekau nengok si jenal tu…”
“waahhh…wan…tu dah limo tahu lopeh tu wan…”
“itulah tu…ni ayah kau dah takdo ni…sunyi yor…kot tak tu kang…tetibo yor ayah ekau muncul kek pintu tu ha…tocongok yor…dihulur’an wan ghokok sekotak…haaa…ghokok den mano? Kau tak bawa an ko sekotak ko duo ko ti?
“alaaa wan…tak bawa la…”
“kau len kali kot nak datang…boli’an den sekotak…benson en hedges yor…”
“yolah wan…”
“dah maha dah sekotak jam ni…sepuluh ghinggit…”
“tu yang kono beoghonti tu wan…makin lamo makin maha ghokok ni…”
“uiii aiii…tak dapek nak boghonti dor ti…”
"banyak ko wan isap seghari wan?"
"wan isap seghari duo kotak ti oiii..."
"ming aiii wannn....!!!!"

“wan…wan merokok ni sojak bilo wan?”
“waaaannn…merokok?…ekau nak tau sojak bilo?”
“nak la wan…sojak bilo wan?”
“sojak umur wan ompek puluh taun…”
“aaaa…kiro dah lewat gak lah wan stat meghokok yor wan…”
“iyorrr…ekau nak tau…taim tu wan tongah mengandung…”
“haaahhhh…wan…biar bona wan???”
“iyor…wan tongah ngandung’an sapo tah taim tu…wan nengok atuk ko buang puntung ghokok tu…wan amek…wan isap…”
“waaaaaan…biar bona…?”
“iyor…wan nengok yor atuk ko…bilo dio buang puntung ghokok eh…dah buang…wan amek la…”
“wan…oghang lain mengandung ngidam daging masak lomak ko…dughian ko…wan ngidam ghokok???”
“itulah tu…nak buek camno…”
“sampai lah skang ni?”
“iyooo…sampai lah skang ni ha…”
“dari dulu ko wan, wan isap benson?”
“uihh…tak ingat wan dor…tak ghaso eh…ghokok lain momulo tu…”
“hahaha…wan…wan ado tak poie spital buek chekap ni wan…?”
“ado…apo plak takdo plak…”

“habeh tu dokto tut au tak yang wan ni meghokok?”
“tau...dio tanyo…wan…wan ada merokok ke…wan koba’an….ado…lopeh tu dokto tu disughuh’e wan tunggu…wan pon tunggu la…bilo dokto tu datang balik…dibagi’e wan buku lebar tigo jaghi wan ni ya ha…pastu dio tanya wan…wan ada cucu…wan koba’an…ado…nak buek apo ngan cucu den…pastu dokto tu suruh cucu wan baco’an buku tu…”
“buku tu pasal apo wan?”
“buku tu diceghito’e pasal meghokok ni la…kanser la apolah…apo pukimak eh dokto ni…patut eh kasilah wan pil ko…ubek lain ko yang buleh buek wan ni boghonti meghokok…dikasi’eh buku nak buek apo…tak baguih la dokto tu…apo plak dio tak kasi wan meghokok lak…”
“ni wan tahun ni dah beghapo umo wan?”
“wan tahun ni dah lapan puluh tigo dah siti oiii…”
“wow…okay lah wan…tak yah lah boghonti meghokok tu dor…hahahaha…”
“iyor ti…wan memang takleh nak boghonti meghokok dor…jadi laie lomah badan wan ni kot tak meghokok…”
“yolah tu wan…”


wan enab part i

Dah lamo simpan niat nak poie ghumah cik ijah…dulu maso den kocik kocik dulu…den selalu yor membuntut ayah den poie ghumah cik ijah…laki cik ijah…cik mad nor tu kawan baik ayah…omak cik mad nor…wan enab tu pon ayah kaw tim yor tu…ghayo tahun ni Alhamdullillah…ghumah last yang kito oghang poie beghayo…ghumah cik ijah ni…poie nengok diaorang ni…sobab’an ghayo…ngan sobab’an ayah pon yor gak…maso ayah den hidup…nilah oghang oghang eh yang ayah den selalu poie jumpo, tolong sumo…

Beghayo ghumah kek kampung ni…takdo beghayo kek ruang tamu dor…toghuih yor poie dapur…

Alhamdullilah…sumo eh sihat sihat yor laie…

Wan enab dah tak kuek kaki eh nak tughun naik tanggo…duduk yorlah kek ateh ghumah tu…spot eh kek topi tanggo nak ko dapur…nak bughak ko nak salam ko…konolah jumpo wan tu kek topi tanggo…den pon duduklah kek topi tanggo tu bughak ngan wan enab ni…

“ni sapo nih…”
“wan…ni siti lah…anak arwah cik jenal…”
“laaaa ekau ko tiiii…meh sini dokek ha…mato wan dah tak nampak bona dah ni…”
den pon dokek an lah muko den kek dopan muko wan enab ni…wan enab ni mato eh den ghaso memang dah kabur gilo…poie sedokek mano pon…tak nampak dek dio muko oghang laie dah…
“mano taik lalat ko tu ti…wan nak nengok ha…”
den dokek an laie muko den…
“wiii aii…tak nampak wan dor…mano…”
“ni ya wan haaa….”
Wan enab guno duo duo tangan eh…usap usap muko den…melilau yor tangan eh caghik taik lalat den…
“haaa…ni ya haaa taik lalat ko….memang botol lah ekau ni siti yor…”
“iyor…se ni siti…”

 taik lalat den yang wan enab ghindu an...

 one for the photo...

mama, cik mad noor ngan cik ijah

 mama ngan wan enab...
kuih kuci wan enab yang terbaeeekkkk wehhh...

nak bughak kono panjat tangga yorr...den meghangkak yor...takdo den panjek tanggo ni...